Κυριακή της ορθοδοξίας κατά των Ελλήνων: αναθεματισμοί 1221 χρόνων

Τον Σεπτέμβριο του 2000 το περιοδικό Δαυλός δημοσίευσε τα κείμενα των επτά αναθεματισμών, του ενός τροπαρίου και του ενός μακαρισμού κατά των Ελλήνων, που ψάλλονταν κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας στους ιερούς ναούς της Ελλάδας. 

Τα κείμενα, που διατυπώθηκαν στη Ζ' Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας το 787 Κ.Ε., υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχη Ταρασίου, περιλαμβάνονται στο «Συνοδικόν» (πρακτικά αποφάσεων της συνόδου) και καθιερώθηκαν ως μέρος της επίσημης ακολουθίας που τελείται την Α' Κυριακή της Σαρακοστής, είναι τα ακόλουθα:

ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ:

1. «Επί τοις φρονούσι και λέγουσι κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενάργειαν της τριυποστάτου θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως και αυτήν την θείαν ουσίαν αναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν άκτιστον δε, άκτιστον χαρακτηρίζει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις θείαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις. Μη ομολογούσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου θεότητος ανάθεμα τρις».

Δηλαδή, ανάθεμα τρεις φορές στους Ορφέα, Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, Πυθαγόρα, Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Ζήνωνα, Εμπεδοκλή, Ηράκλειτο, Αναξαγόρα, Δημόκριτο, Σωκράτη, Πλάτωνα κ.α.

2. «Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη διά παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε ετέρους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα τρις».

3. «Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, εφ' εαυτών και την καθ' ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα τρις».

4. «Τοις δεχομένοις και παραδίδουσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξίς εστι των ψυχών, και ουκ εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, ότι τέλος εστι της κολάσεως ή αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ο Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν ότι και η κόλασις ατελεύτητος και η βασιλεία αϊδιος, διά δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ανάθεμα τρις».

5. «Τοις ευσεβείν μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα τρις».

6. «Τοις την μωράν των έξωθεν (= Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμούσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, ή και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και διά τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα τρις».

7. «Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλότριοι της καθολικής εκκλησίας διά την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονές εισι κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα τρις».

ΤΡΟΠΑΡΙΟ:

«Ναούς ειδώλων (= ελληνικούς) καθείλετε αθλούντες, και εαυτούς της Τριάδος θείους ναούς εδομήσασθε, αθλοφόροι κυρίου αγγέλων συνόμιλοι».

ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΣ:

«Οι καλάμω του Σταυρού, εκ του βυθού της αγνωσίας τους λαούς αναγαγόντες Απόστολοι, την των Ελλήνων πλάνην απεμειώσατε από της γης, απλανείς σωτήρες γενόμενοι των πιστών, αληθώς όθεν μακαρίζεσθε».

Τα αναθέματα καταγράφονται στο «Τριώδιον», το τροπάριο και ο μακαρισμός καταγράφονται στην «Παρακλητικήν».

Αναγνώστης του περιοδικού, ονόματι Γεώργιος Χατζηθεοδώρου, μέσω επιστολής, γνωστοποίησε στις 26 Μαρτίου 2002 το θέμα στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, ο οποίος, τρεις μέρες αργότερα, στις 29 Μαρτίου 2002, του απάντησε λακωνικά τα εξής: «Κύριε Χατζηθεοδώρου, έλαβα την από 26.3.2002 επιστολήν σας. Οι αναθεματισμοί κ.λ.π. κατά των Ελλήνων εγράφησαν προ αιώνων και θα έπρεπε νυν να παραλείπονται. Η εκκλησία, ως φαίνεται, διστάζει να προβεί σε μεταβολές χάριν της παραδόσεως».

Η πιο πάνω απάντηση έγινε εξώφυλλο στο τεύχος 247 (Ιούλιος 2002) του περιοδικού Δαυλός, υπό τον τίτλο: «Ιστορικής σημασίας τοποθέτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας: Να παύσουν οι αναθεματισμοί κατά του ελληνικού έθνους στις εκκλησίες της Ελλάδος».
Στις 8 Μαρτίου 2009, εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας, στην σχετική τελετή, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος παράλειψε το κείμενο των Επτά Αναθεματισμών, καταργώντας τους σιωπηρά.

Για 1221 χρόνια η ορθοδοξία έβριζε και αναθεμάτιζε τους Έλληνες στην ίδια τη χώρα τους και χρειάστηκε να διεξαχθεί ένας 12χρονος αγώνας από το περιοδικό Δαυλός (τεύχη 224-225, 247 και 285), ώστε να σταματήσει αυτό το παραλήρημα που εισήγαγαν οι βυζαντινοί ορθόδοξοι ζηλωτές θεοκράτες.

Επιβάλλεται να γίνει γνωστή η ανείπωτη ιστορία των χριστιανικών εγκλημάτων κατά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, κατά της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κατά των αρχαίων φιλοσόφων και κατά των ίδιων των Ελλήνων.


Σχόλια